အဆံုးမသိတဲ႔ ေကာင္းကင္ေအာက္
တိမ္လိုလြင္႔
အိုဇုန္းရဲ႕ အေပါက္အၿပဲသတင္းေတြၾကားထဲ
ေနမင္းၾကီးက ငါတို႔ရဲ႕ေခါင္းထက္
သူ႔အရွိန္နဲ႔သူ ေလာင္ျမိဳက္
ငါတို႔ခႏၶာမွာ ဟုိတစ္ခ်က္၊ ဒီတစ္ခ်က္
ပူေလာင္မႈေတြ ကမၻာပ်က္
အမာရြတ္ေတြ အခါခါထပ္
အို...ေရမရွိ၊ ဘာမရွိ...
အိတ္ထဲကို စမ္းၾကည့္ေတာ႔
သၾကားလံုးတခ်ိဳ႕
ႏွစ္ဆယ္၊ သံုးဆယ္
ဒါပဲရွိေတာ႔လို႔...၊ ဒါပဲစား၊ ဒါပဲ၀ါး
ေျခဦးတည့္ရာ ေျပးလႊားရင္း
မိုင္တုိင္ေတြ တစ္ျဖတ္ျပီးတစ္ျဖတ္ေက်ာ္သြားတယ္
ခိုစရာ သစ္ရိပ္မေတြ႔
ညေန မေစာင္းေသးဘူး...။
ေႏြဦးေလ
No comments:
Post a Comment