Monday, November 26, 2012

ပြဲေတာ္





ေပ်ာ္စရာ ေမာ္စရာေတြက

ေပ်ာ္ႏိုင္သူ ေမာ္ႏိုင္သူေတြအတြက္

ကၽြန္ေတာ္႕အတြက္ေတာ႕
ေဆး၁ခြက္မဟုတ္ခဲ႕ဘူး
ဘယ္ကိုတိမ္းေတာ႕ ယိမ္းကားနဲ႕တိုး
ညာကိုေစာင္းေတာ႕လည္းယိမ္းကားနဲ႕တိုး
ဒီေန႕အိမ္ကိုေတာင္ေရာက္ပါ႔မလားလို႕
နားၾကားမွာ စကားတစ္ပြင္႕ထိုးထားရတယ္
ေအာ္ဟစ္အားေပးသံေတြ လက္ခုပ္ သံေတြျပန္႕က်ဲေနတဲ႕
လမ္းမေပၚမွာ လူ၁ေယာက္ ကမၻာၾကီးနဲ႕အဆက္အသြယ္ျပတ္ေနတယ္
ကိုယ္႕အသက္ရွဴသံေတြ ကိုကိုယ္ ျပန္ျမိဳခ်ေနတယ္
လုပ္ၾကပါဦး      ဒီလူအုပ္ၾကီးကိုရွင္းေပးၾကပါ
တျဖတ္ျဖတ္လက္ေနတဲ႕ခပ္ရင္႕ရင္႕အေရာင္ေတြကို
ကန္လန္႕ကာခ်ခိုင္းေပးပါ
ဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ ၁ေယာက္တည္း ၁ကမၻာတည္ေနတယ္ ။ ။



ေႏြဦးေလ

တန္ေဆာင္တိုင္ ပြဲ(ျမတ္စြယ္ေတာ္ပြဲ) ႏႊဲေနေသာ ျပည္လမ္းမမ်ားမွအျပန္

Tuesday, November 20, 2012

ပင္႕ကူမွ်င္ေတြၾကားက ပါးကြက္ကေလး ဖတ္ဖို႕

သူငယ္ခ်င္း...ငါေျပာတာၾကားလား....
တူ...တူ.......တူ............တူ..........တူ...
ေခတ္ေရစီးအတိုင္း...လိုင္းနည္းနည္းေၾကာင္မယ္
ဒါေပမဲ႕....
ဂရုတစိုက္နားေထာင္ ... .....
ၾကားျဖတ္စကားေတြသိပ္နားေယာင္မေနနဲ႕ေတာ႕
(စိတ္ၾကိဳက္လဲနားေယာင္ျပီးျပီမလား)
အနာဂတ္ရဲ႕ ေရြ႕လွ်ားႏွဳန္းကိုဆြဲဆန္႕ဖို႕....
မင္းရဲ႕ဦးေႏွာက္ကို အနည္းငယ္ သက္တမ္းတိုးပါ...
(လူၾကီးမင္းေခၚဆိုေသာ တယ္လီဖုန္းမွာ..... .. ..)
cosmetic ေၾကာ္ညာေတြကို ခလုတ္ႏွိပ္ျပီးေက်ာ္လိုက္...
မာနေတြ..ခ်ိတ္ေစာင္း ေခ်ာင္းေျမာင္းမွဳေတြကို...
ခဏျဖစ္ျဖစ္ ေခ်ာ႕သိပ္...
ၾကီးႏိုင္ငယ္ညွင္းစနစ္ကို လက္သီးဆုပ္ထဲ..
ခပ္တင္းတင္း ဖိႏွိပ္ထားလိုက္ရင္းက....
ရိုးသာစြာနဲ႕ ပဲ....ႏွလံုးခုန္သံကို
အင္ဂ်င္တစ္လံုးရုန္းေနသလို..
မင္းၾကားလိမ္႕မယ္...
မယံုၾကည္လဲခ်နင္းသြား...
(လူၾကီးမင္းေခၚဆိုေသာ ..... .. ..)
အစာအိမ္ေတြရဲ႕ ဥၾသဆြဲသံေတြကေပးတဲ႕တြန္းကန္အားနဲ႕...
အိပ္မွဳန္စုတ္ဖြား .....အသိတရားေတြရဲ႕ ေရာေထြး ျငမ္းဆင္မွဳမွာ
မ်ိဳးရိုးဗီဇေတြရဲ႕ အခက္အလက္ျဖာျခင္းက
လွပမွဳတစ္မ်ိဳးဆိုရင္
ကိုယ္နားထင္ကိုယ္ျပန္ေထာက္ေနရတဲ႕
လက္ညိွဳးေတြရဲ႕ ခုတ္ေမာင္းအားမွာ
ငါတို႕ဟာ.. ကိုယ္႕အတတ္ကိုယ္စူးမယ္႕က်ိန္စာေတြပဲ..
မယံုနဲ႕ လို႕လက္ ခါ ျပဖို႕
ကိုယ္႕ လိပ္ျပာကိုယ္ ၀ွက္ေနရဆဲမို႕...
ကိုယ္႕စားရိတ္ကိုယ္ ရွင္းရမဲ႕ ကန္႕လန္႕ျဖတ္ကြန္ရက္တစ္ခုမွာ
ကိုယ္႕နာမည္ ကိုယ္ေခါင္းစဥ္တပ္ျပီး....ကိုယ္႕တြင္းကိုယ္တူးေနမိတာ..
ဒီကေန႕..     မနက္ျဖန္...    သန္ဖက္ခါ...
ေန႕...     ည.......ေပါင္း    မ်ား       စြာ ။                     ။





                                                                ေႏြဦးေလ

Monday, November 12, 2012

ကၽြန္ေတာ္မမွားေတာ႕ပါ




ပံုေသကားခ်ပ္တစ္ခုလို
ခ်ိတ္ဆြဲထားရတဲ႕ေလာကနိယာမက
ကၽြန္ေတာ္ ရင္ကိုခုန္ေစခဲ႕သလား......ကံၾကမၼာ
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေနညိဳခ်ိန္မွာ ပြင္႕တဲ႕
ခါေတာ္မီ ပန္တစ္ပြင္႕ေတာ႕မဟုတ္ခဲ႕ဘူး
ကၽြန္ေတာ္ဟာ....... ေလသာခ်ိန္
အခ်ိန္ကိုက္ေမႊးတတ္တဲ႕ ပန္းမ်ိဳးလဲ
မျဖစ္ခဲ႕ဘူး....
အမွတ္တမဲ႕....လြတ္က်သြားတဲ႕
အမွတ္တရေတြကိုမွစိတ္က
ႏြယ္တစ္ပင္လို ရစ္တက္ေနခဲ႕တာ...
အဲဒါအလြမ္း အလြမ္း  အလြမ္းေတြ ပဲ
ကိုယ္႕ရင္ဘတ္ကိုယ္ ေျဖၾကည္႕မိတဲ႕ညေနေတြဆို
ခံစားခ်က္ေတြက စိတ္ကို၀ါးျမိဳသြားလိုက္တာ
အို.......သတိရလိုက္တာ.....
ကံၾကမၼာေရ............
ကၽြန္ေတာ္႕ႏွလံုးသားမွာတြယ္ျငိေနတဲ႕
အၾကည္႕တစ္ခ်က္ေလးနဲ႕တင္
မနက္ျဖန္ေတြကို  ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ေတြနဲ႕ပဲ
မိုးခ်ဳပ္ခဲ႕ရဖူးတယ္....ကံၾကမၼာ
ကိုယ္႕လက္ဖ၀ါးကိုယ္ ျဖန္႕ၾကည္႕ျပီး
အထိအေတြ႕ အခ်ိဳ႕ကိုျပန္လည္နမ္းရွဳိက္ေနမိတယ္
ကံၾကမၼာ.........
အမွတ္တရေတြကိုထမ္းပိုးထားရတဲ႕လမ္းမၾကီးမွာ
အမွတ္တရဆိုတာ စာသင္ခန္းေလးေတြ အစီအရီ
အမွတ္တရဆိုတာ ဘယ္သူ႕ကို ေမွ်ာ္ေနမွန္းမသိတဲ႕
ခံုတန္းယားေလးေတြ....
အမွတ္တရဆိုတာ အနားမညီတဲ႕ပံုႏွိပ္စာအုပ္ကေလးေတြ
အမွတ္တရဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္အခုနင္းထားတဲ႕
ကမၻာ႕မ်က္ႏွာျပင္ပဲ.....
ကံၾကမၼာ........
ဟန္ေဆာင္ျခင္းက ကၽြန္ေတာ္နဲ႕သိပ္အကၽြမ္းမ၀င္ဘူး
ကံၾကမၼာ.....
ခဏ ခဏ အျဖဳတ္အတပ္ေတြမ်ားေတာ႕
အိမ္မက္ေတြက ဘ၀နဲ႕အံမ၀င္ သလိုလို
"ငါရုန္းထြက္မယ္" ဆိုတဲ႕အားက အခ်စ္ကေပးတဲ႕ေဆးခါးတစ္ခြက္လား
ကံၾကမၼာ...
အခ်စ္က အခ်စ္ကို အခ်စ္အေၾကာင္း
ဘယ္လိုရင္ဖြင္႕တတ္ၾကလဲ ....ကံၾကမၼာ
အခ်စ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္
ခါးသီးမွဳတဲ႕လား
အခ်စ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္႕ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္
တြန္းတိုက္ေရႊ႕လွ်ားမွဳတဲ႕လား....ကံၾကမၼာ
ဆံပင္ေပ်ာ႕ေပ်ာ႕ မ်က္ေတာင္ေကာ႕ေကာ႕ေလးေတြ..
ေနာက္မွာ...အခ်စ္ဆိုတာ ဟန္ေဆာင္ေရွာင္ပုန္းေနခဲ႕တယ္လား
ကံၾကမၼာ.....
အခ်စ္က တန္ဖိုးတစ္ခုကို ယူေဆာင္တတ္ခဲ႕ရဲ႕လား....ကံၾကမၼာ
ဘ၀ ဟာ ခါးခါးလာရင္းက
ကၽြံက်ခဲ႕မိတဲ႕
 ေခ်ာက္နက္တစ္ခုမွာ သူမဟာကမ္းႏွစ္ဖက္ျဖတ္ခင္းထားတဲ႕
တံတားတစ္စင္း ဆိုရင္...
ကၽြန္ေတာ္က ပန္းအပြင္႕ကိုထိုင္ေစာင္႕ေနတဲ႕ အလြမ္းသမားသက္သက္ရယ္ပါ
အရင္ကလို အနာဂတ္သာ လက္ထဲရွိရင္
မေပးဆပ္ခဲ႕မိတဲ႕  (ရွင္းျပေလရွဳပ္ေလျဖစ္ခဲ႕တဲ႕)  အျဖစ္ကို
ေျမေပၚ ခ်နင္ျပီး.....ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ကိုအေရာင္တလတ္လတ္ေတာက္ပေစခ်င္ေသးတယ္
ေႏြးေထြးစြာ ေထြးဖက္ခြင္႕ရခ်င္ေသးတယ္...
သို႕ေသာ္......................
...................
.......
....
ကံၾကမၼာ ........................။                  ။

                                                                                     ေႏြဦးေလ

Friday, October 19, 2012

သံေယာဇဥ္ကို တေက်ာ႕ျပန္ ေမြးဖြားမိျခင္း

ေမတၱာမာန နဲ႕ ခံယူခ်က္တစ္ခုအတြက္ လူေတြထဲက လူတစ္ေယာက္
ေျမာင္းေပးတာေတာင္ ေရမစီးခဲ႕ဘူး
ေျမာင္းမေပးေတာ႕မွ အခ်ိန္တန္ မိုး ကရွဳိက္ၾကီးတငင္သဲခ်
ကိုယ္႕မာန ကုိယ္ ေနာက္ေကာက္ခ်လို႕ရခ်ိန္
ေဆာင္းခိုငွက္ေတြက သူ႕အိမ္မက္နဲ႕သူအိပ္တန္းတက္လို႕
ေနာက္ဆံုးေတာ႕..ေႏြးေထြးတဲ႕
သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ႕ လက္တစ္စံုကိုပဲ
မ၀ံ့မရဲ ဖမ္းယူမိလိုက္ေတာ႕
အရင္က အမွတ္တရေလးေတြက
သူငယ္ခ်င္းဘက္ ကိုယ္႕ဘက္ စိတ္နံရံႏွစ္ဖက္ၾကားမွာ ေမႊးပ်ံ႕ လို႕ရယ္....
ေအာ္ေခၚလိုက္ရ ဦးမလား....
မျဖစ္ႏိုင္ လူေတြထဲက လူတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ႕သူငယ္ခ်င္းက
ေဆာင္းအိမ္မက္ေတြနဲ႕အတူ အနာဂတ္ေတြက အိပ္တန္းတက္ ေနႏွင္႕ျပီးသား..
ကဗ်ာေတြ ..သီခ်င္းေတြ.....ကိုၾကိဳးနဲ႕ သီထားရင္းက
အေမွာင္မွာတိုးတိတ္စြာ ရင္ဘတ္ရဲ႕အျပင္ဘတ္ကို ယိုဖိတ္က်.....
အၾကည္႕ေတြ...ကတိေတြ....အမွတ္တရေတြ...
သံေယာဇဥ္ေတြသာအမွ်င္အတန္းဆိုရင္
အာရံုမွာ သိပ္အံမ၀င္ ပဲ ျငိေနမိတဲ႕....
သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ႕စကားစုက ကၽြန္ေတာ္႕အတြက္ တေျမ႕ေျမ႕နစ္မဲ႕ႏြံ ။ ။

                                                                ေႏြဦးေလ

Saturday, October 13, 2012

ဂ်ိဳကာရဲ႕မာယာ



ဂ်ိဳကာ....ခင္ဗ်ားဟာကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ပံုတူပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ျဖစ္တယ္
ခင္ဗ်ားကခင္ဗ်ားကိုယ္ခင္ဗ်ားခ်ိဳးဖဲ႕ ေလာင္ကၽြမ္းႏိုင္တယ္
ခင္ဗ်ားကနည္းရာကမ်ားရာ....မ်ားရာကနည္းရာ
အရွိန္အဟုန္ျပင္းျပင္းနဲ႕...ကံၾကမၼာကိုေရႊ႕စီးႏိုင္တယ္
ဖဲတစ္ခ်ပ္ရဲ႕ဇီ၀ိန္ကို ခင္ဗ်ားကစကား၀ွက္နဲ႕လံုျခံဳေစတယ္
ဂ်ိဳကာ.....ခင္ဗ်ားဟာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕နံရံတစ္ခ်ပ္ျဖစ္တယ္
ခင္ဗ်ားက ေမွ်ာ္လင္႕ျခင္းေတြနဲ႕အလိုက္ဖက္ဆံုးယွဥ္တြဲႏိုင္တယ္
ခင္ဗ်ားကလိုေနတဲ႕ဟာကြက္ေတြကို..လိုခ်င္တပ္မက္မွဳကင္းကင္းနဲ႕
ခင္ဗ်ားဘ၀ ကိုခင္ဗ်ားခ်နင္းျပီးအခ်ိန္မီျဖည္႕စြက္ေပးတယ္
လိုတဲ႕အခ်ိန္ရွိေနေပးတယ္....မလိုတဲ႕အခ်ိန္ ေက်ာခိုင္းသြားရဲတဲ႕သတၱိ..
ခင္ဗ်ားမွာရွိတယ္.....
ဂ်ိဳကာ.....ခင္ဗ်ားဟာ ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕စိတ္တူကိုယ္တူ မွန္တစ္ခ်ပ္ျဖစ္တယ္
ခင္ဗ်ားက ထာ၀ရရယ္ေမာေနမဲ႕ဟန္နဲ႕.....ခင္ဗ်ားကလူရႊင္ေတာ္သက္သက္
သံုးစြဲသူေတြရဲ႕ အျပံဳးေတြ..ရယ္ေမာျခင္းေတြကိုေျခြခ်ဖို႕က
ခင္ဗ်ားအတြက္သိပ္မခက္တဲ႕အလုပ္....
ဂ်ိဳကာ.....ခင္ဗ်ားဟာ ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ဗီဇေသြးေၾကာျဖစ္တယ္
ခင္ဗ်ားက ႏိုင္ရင္လည္းရယ္တယ္...ရွဳံးရင္လည္းရယ္တယ္
အခ်စ္ဆိုတာစစ္ပြဲတစ္ပြဲလား...ဂ်ိဳကာ
အခ်စ္ဆိုတာကို ရယူျခင္းလို႕ခင္ဗ်ာမွတ္ယူမိေသးလား....ဂ်ိဳကာ
ခင္ဗ်ားေလွ်ာက္မဲ႕လမ္းမွာ ပန္းေတြခင္းထားေသးလား..ဂ်ိဳကာ
ခင္ဗ်ားမန္းမွဳတ္ခဲ႕တဲ႕ေမွာ္၀င္ ဂီတရဲ႕ပ်ိဳမ်စ္မွဳေတြကို..
ခင္ဗ်ားေျခြခူးရက္ခဲ႕လား.....ဂ်ိဳကာ
ခင္ဗ်ားစိတ္နဲ႕ခင္ဗ်ားကိုယ္ကို ခဏျဖစ္ျဖစ္ ဆြဲကပ္ျဖစ္ေသးလား...ဂ်ိဳကာ
ခင္ဗ်ားထမ္းထားတဲ႕ဂစ္တာမွာ...ျငိမ္းခ်မ္းေရးသီခ်င္းေတြ
ရစ္ပတ္ခ်ည္ေႏွာင္မိေသးရဲ႕လား..ဂ်ိဳကာ
ဂ်ိဳကာ.....ခင္ဗ်ားဟာ လူဖတ္နည္းတဲ႕ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္တယ္
ဂ်ိဳကာ....ခင္ဗ်ားဟာကိုယ္႕ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ကိုယ္အဆံုးစီရင္ရဲတဲ႕
မ်က္ႏွာဖုံး၀တ္....လူသတ္သမားျဖစ္တယ္
ဂ်ိဳကာ...ခင္ဗ်ားဟာ အနီေရာင္ေခါက္ထီးေလးတစ္ေခ်ာင္းျဖစ္ခဲ႕ဖူးတယ္
ဂ်ိဳကာ...ခင္ဗ်ားဟာ ေက်ာပိုးအိတ္လြယ္ထားတဲ႕ဂ်င္းအကၤ်ီေလးရဲ႕
၀ိညာဥ္ျဖစ္ခဲ႕ဖူးတယ္....
ဂ်ိဳကာခင္ဗ်ားဟာ...အညိဳေရာင္ဖီးဆန္႔ဘီးေလးရဲ႕အနာဂတ္၀ွက္ဖဲတစ္ခ်ပ္ကို
အခုထက္ထိ...သိမ္းဆဲထားသူျဖစ္တယ္
ဂ်ိဳကာ...ခင္ဗ်ားဟာ..အေႏြးထည္ခေရဇီ ျဖစ္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္
ဂ်ိဳကာ...ခင္ဗ်ားဟာ မေသာက္ဘဲမူးတတ္တဲ႕...အရက္သမားျဖစ္ခဲ႕တယ္
ဂ်ိဳကာ..ခင္ဗ်ားဟာ စြန္႔လႊတ္အနစ္အနာခံျခင္းေတြကို..
အလံလို လႊင္႕ထူထားသူတစ္ေယာက္ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္ခဲ႕တယ္
ေတြေ၀ မိန္းေမာျခင္း.....လြမ္းဆြတ္တမ္းတျခင္းေတြရဲ႕အလြန္မွာ..
ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္အလင္းတန္းေတြ ရဲ႕ဆံုမွတ္ကို ျပန္လည္ရွာေဖြေတြ႕ရွိတဲ႕အခါ
ခင္ ဗ်ား ကိုယ္ ခင္ ဗ်ား အ ျမန္ ဆံုး ဆက္ သြယ္ ပါ.........ဂ်ိဳကာ                 ။                ။

                                                                             ေႏြဦးေလ

Sunday, September 30, 2012

ပန္းေတြကိုခ်ည္တဲ႕ၾကိဳး



တဖိတ္ဖိတ္လက္ ေနတဲ႕ ကားမီးေရာင္ေတြကိုတြန္းအဖယ္...ညီမေလးလက္ေကာက္၀တ္မွာ ႏုပ်ိဳမွဳေလးေတြ ေဘာင္ဘင္ခတ္ေနတယ္......။
ညီမေလး နင္းေျခထားခဲ႕တဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ဆိုတာေတြဟာ..ကိုယ္႕ဘ၀ ကိုယ္ ခ၀ါခ်မွဳ သက္သက္ရယ္ပါ....။
အသြားအျပန္မွ်ားဦးေတြဟာ ဒီေခတ္ဒီအခါမွာ ရွဳပ္ေထြးလိမ္ေကာက္ေနတယ္မဟုတ္လား...။
ေျခတစ္လွမ္းရဲ႕တန္ဖိုးက သက္လံုအားေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ေပါက္ကြဲဆူပြက္မွဳေတြ အေပၚမူတည္ျပီး..အလ်ားလိုက္...ေထာင္လိုက္
ဘ၀ေတြဟာတုံးတိုက္တိုက္...က်ားကိုက္ကိုက္....။
သစ္ရြက္ေၾကြတယ္ဆိုတာ..ရယ္ေမာစရာဆိုတာထက္ ပိုျပီးေ၀က်မလာတဲ႕...ခ်က္လက္စ ထမင္းအိုးေတြပဲ ညီမေလး...။
ကိုယ္တို႕ဟာ အပ်ံသင္စ ဘ၀ေတြကို သူတစ္ပါးေတြကို ခ်ေကၽြးတတ္ရမယ္တဲ႕လား......ကိုယ္တို႕ဟာ ..ငတ္မေျပတတ္တဲ႕..ရယ္ဒီမိတ္ခံစားခ်က္ေတြကို....ေသြးေၾကာထံုးေတြရဲ႕ အထြတ္အထိပ္ထိ ထုတ္ပိုးသယ္ေဆာင္တတ္ရမယ္တဲ႕လား...။
ေလာက ပရိယာယ္ဆိုတာ...ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ထမ္းပိုးထားရျခင္းပဲ..ညီမေလး...။
လူငယ္ေတြမို႕...ရယ္သံေတြရဲ႕အေပၚယံေၾကာကို...ခပ္ဖြဖြ နမ္းရွဳိက္မိတာမ်ိဳးလဲ ရွိခ်င္ရွိမယ္...။
အျမစ္တြယ္ေနတဲ႕ ခံစားခ်က္တခ်ိဳ႕ကို ဆြဲႏွဳတ္ စုတ္ျဖဲမိတာ မ်ိဳးလဲရွိမယ္....။
အနာဂတ္ရဲ႕ အသံတိတ္ပစ္မွတ္ ေတြကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ လြဲေခ်ာ္သြားတာလဲရွိမယ္။
အဲဒီအခါ ကိုယ္ေတာ႕ကိုယ္ရင္ဘတ္ကိုဖိ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ျပန္ၾကည္႕တယ္ ။
သံသယေတြနဲ႕ႏြယ္တက္ေနတဲ႕ အတိတ္ကိုျဖတ္ခင္းထားတဲ႕အမွတ္တရလမ္းမၾကီးပဲ ေျပးျမင္မိေနတယ္ညီမေလး ။
ကိုယ္တို႕ဟာ..ျပိဳက်မဲ႕အမိုးတစ္ခုေအာက္က လူငယ္ေတြပဲညီမေလး ။
ကိုယ္တို႕ကို ေထာက္ကန္ေပးထားမဲ႕ သံတိုင္ေတြဟာ နိမ္႕က်မွဴတစ္ခု ေအာက္မွာ...ခ်ိနဲ႕ ေကြးလိမ္လို႕ရယ္ေပါ႕...။
ဒါေၾကာင္႕ ကိုယ္တို႕(လူငယ္ေတြအားလံုးဟာ)ကိုယ္ျမစ္ဖ်ားခံရာ ေရေသာက္ျမစ္ကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေရေလာင္း..ေပါင္းသင္ျပီး..ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ရိတ္သိမ္းသင္႕တယ္မဟုတ္လား....။
ကိုယ္႕အနာဂတ္ ကိုယ္ ထုဆစ္သင္႕တယ္မဟုတ္လား..။
ျပင္ပကမၻာရဲ႕ စီးနင္း၀င္ေရာက္မွဳေတြကိုလဲ ကိုယ္တို႕ဟာ ခပ္တန္းတန္းပဲခါခ်တတ္ရမယ္ ....
တစ္ဖက္ပိတ္ေလာကရဲ႕ ေအာ္ညည္းသံေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားစြင္႕ေနတတ္ရမယ္...ညီမေလး ။
တစ္ခါတရံ ျဖစ္ေပၚလာမဲ႕  လမ္းကူးလမ္းျဖတ္ သတိကပ္ ပါညီမေလး....
အဲ႕ဒီအခါ...ယိုဖိတ္က်လာတတ္တဲ႕...စိတ္ေတြရဲ႕ယိမ္းထိုးကခုန္မွဳ ေတြကို စလင္းဘတ္အိတ္ထဲခဏထည္႕လို႕..
ဘယ္ၾကည္႕..ညာၾကည္႕.....ဘယ္ျပန္ၾကည္႕.....ညာျပန္ၾကည္႕...
သံသယ ေတြကင္း...စိတ္ထဲရွင္းမွ အသိဥာဏ္ကိုခင္း...ကိုယ္႕လမ္းကိုယ္ေျဖာင္႕ေျဖာင္႕ၾကီး..ျဖတ္ကူးသြား...
ျဖတ္ကူးသြား ညီမေလး........ ။
ေခတ္ေရစီးမွာ ေမ်ာေနရတဲ႕ ကိုယ္တို႕မင္းတို႕လူငယ္ေတြအတြက္...ေလာကအျပင္ဘက္ကိုဖိတ္က်ဖို႕ ျပတင္းေပါက္ေတြကအမ်ားသား..
တခ်ိဳ႕ၾကယ္ေလးမ်ားဆို ဖန္သားအတိျပီးတဲ႕ျပတင္း...ေလထုသတင္းမွာ...သူတို႕ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ေတြဟာ...နာက်ည္းဖြယ္ေၾကမြသြားခဲ႕ရတယ္....။
အဲဒီလို...အေျခ ကို ကိုယ္တို႕သိရမယ္.....ကိုယ္တို႕ နားလည္လက္ခံတတ္ရမယ္.....ညီမေလး ။
ကိုယ္တို႕ လူငယ္ေတြခင္းရမဲ႕လမ္းဟာ..ေသြးေသာက္ ဖူးတဲ႕ကဗ်ာေတြ ျပန္႕က်ဲေနလိမ္႕မယ္
လူငယ္ေတြရဲ႕ဟန္..သီခ်င္းသံ ျပန္႕က်ဲေနရမယ္ ညီမေလး ။
ကိုယ္တိုႈရဲ႕ ကိုးကြယ္မွဳရဲ႕ ျမစ္ဖ်ားကို ကိုယ္တို႕ဆန္တက္ေကာင္းဆန္တက္ေနရလိမ္႕မယ္...
ဒါမွလဲ..ကိုယ္တို႕...လူငယ္ေတြရဲ႕ အနာ ဂတ္က...ကႏၱာရထီးထီး  မ ဟု တ္ ေ တာ႕ မွာ........။                   ။

                                                                                           ေႏြဦးေလ
                                                                                      (  ညီမ တို႕ အတြက္ )

 (ျပင္ရန္လို)

Saturday, September 29, 2012

ေသာ႕ေပ်ာက္ျခင္း


ကံၾကမၼာဟာ ငါ႕ကို ပိတ္ေလွာင္ထား
အေရခြံေပၚ ၾကက္ေျခခတ္မ်ားကအရိုးစြဲသြားတဲ႕အခါ
အာရံုမ်ားရဲ႕ တူးဆြမွဳမွာ
ငါဟာကဗ်ာတစ္ပုဒ္အတြက္အ..သက္...ဆက္...
အသက္ရွဴသံအေလွ်ာ႕အတင္းမွာ
ေဘာင္က်ဥ္းက်ဥ္း လည္ေခ်ာင္းေတြထဲက
စိတၱဇ လက္နက္က သူ႕၀ိညာဥ္နဲ႕သူ
ေပါက္ျပဲပြန္းပဲ႕လို႕
လြဲေခ်ာ္မွဳရဲ႕ တစ္လႊာခ်င္းစီမွာ
ေဆာင္းအိမ္မက္ေတြဟာ သူ႕ႏွလံုးသားသူ..
အစိမ္းလိုက္ေဖာက္ခြဲပစ္လို႕..
သူငယ္ခ်င္း(လို႕ေခၚရမဲ႕သူ) စိတ္မပူနဲ႕(သိပ္ေတြးမေနနဲ႕)
ကိုယ္က အလြမ္းသီခ်င္းေတြ
ေရးထားႏွင္႕ျပီးသား................။          ။

                                          သူငယ္ခ်င္းအသစ္စက္စက္တစ္ေယာက္အတြက္အမွာစာ ကဗ်ာ

                                                        ေႏြဦးေလ

Wednesday, September 12, 2012

အ လြမ္း စု မ်ား


စုဖြဲ႕မွဳက အားေကာင္းေမာင္းသန္မဟုတ္
စုဖြဲ႕မွဳဟာရိုးရွင္းေျပျပစ္စြားစီးဆင္းဆဲ
ျပည္႕၀တဲ႕ကိန္းဂဏန္းတစ္ခုရဲ႕တန္ဖိုးမွာ
ေအာင္ျမင္ျခင္းကင္းခ်င္မွကင္းမယ္
ကိုယ္တိုင္ခ်ဥ္းကပ္ရမဲ႕ျဖဴစင္ျခင္းလည္းျဖစ္တယ္
ခ်စ္ျခင္းတရားရယ္လို႕ ေခၚခ်င္လည္းေခၚမယ္
ေနေရာင္ေအာက္မွာတျဖတ္ျဖတ္လက္ေနဆဲ
ဆည္းလည္းသံလိုလို..ေခါင္းေလာင္းသံလိုလိုနဲ႕...
စုဖြဲ႕မွဳဟာ အမွဳန္အမႊားမဟုတ္
စုဖြဲ႕မွဳဟာရိုးရွင္းေျပျပစ္စြာစီးဆင္းဆဲ....
သစၥာတရားနဲ႕အတူ....ေမတၱာတရားနဲ႕အတူ..
အမွန္တရားတစ္ခုနဲ႕အတူ.......။                       ။

                                                      ေႏြဦးေလ
                                         (တိုက္ဆိုင္မွဳကိုလိုက္လံ ရွာေဖြေနသူတစ္ဦး)

Tuesday, September 11, 2012

ၾကားခံနယ္မလိုတဲ႕ စကား သူနဲ႕ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ၾကားမွာ ေပ်ာက္ရွ


အာရံုေဟာင္း ဒဏ္ရာေဟာင္းေတြ ကိုကုတ္ျခစ္ ထုတ္ပစ္ခ်င္လွျပီ.....ကၽြန္ေတာ္ကို အသစ္ျပန္လည္ ရွင္သန္ခြင္႕ေပးပါ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ အေငြ႕ျပန္ေနရတာ ပင္ပန္ူးႏြမ္းနယ္လွျပီ အာေခါင္ေတြေျခာက္ေသြ႕လြန္းလွျပီ...ေရ...ေရ....ေရေပးပါ..ကၽြန္ေတာ္႔ကို ကၽြန္ေတာ္႕ကိုယ္ထဲက ခဏျဖစ္ျဖစ္ ေပါက္ကြဲေပ်ာက္ရွခြင္႕ေပးပါ...ပုန္းကြယ္ခြင္႔ျပဳပါ...ဂီတ သေကၤတ ေတြနဲ႕ စကားလံုးေတြကို အရည္ေပ်ာ္ခြင္႕ျပဳပါ...ေလာကၾကီးနဲ႕ခဏျဖစ္ျဖစ္ အဆက္အသြယ္ျပတ္ေတာက္ခြင္႕ျပဳပါ....ကိုယ္႕ဘာသာ ေ၀ ကိုယ္႕ဘာသာ ေၾကြက်ခြင္႕ျပဳပါ ....ေလာင္ျမိဳက္ခြင္႕ျပဳပါ...အရာအားလံုးနဲ႕အကြာအေ၀းဆံုးကိုခဏျဖစ္ျဖစ္ထြက္သြားခြင္႕ျပဳပါျငိမ္းေအးခြင္႕ျပဳပါ...လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ...က်ရွဳံးခြင္႕ျပဳပါ.....ခ၀ါခ်ခြင္႕ျပဳပါ...လည္စင္းခြင္႕ျပဳပါ....ရယ္ေမာခြင္႕ေပးပါ.....အမွန္တရားကိုသိျမင္ခြင္႕ျပဳပါ....ေျဖရွင္းခြင္႕ေပးပါ.....ကိုယ္ေျပာတဲ႕စကား ကိုယ္ျပန္ၾကားခြင္႕ျပဳပါ....နားလည္ခြင္႕ျပဳပါ....ႏွလံုးသားကိုေဖာက္ခြဲ ခြင္႕ျပဴပါ....ျပန္လည္ လင္းလက္ခြင္႕ေပးပါ....ကၽြန္ေတာ္..ကၽြန္ေတာ္ ...မြန္းက်ပ္ သိပ္သည္းလြန္းေနလို႕......ေပါက္ကြဲ..ဆူပြက္ခြင္႕ျပဳပါ...။ ။

                                                                              ေႏြဦးေလ

Sunday, September 2, 2012

ငါတို႕...DOJOမွာျပန္ဆံုၾကစို႕ သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ


ဒီေန႕MRTV-4 ကဂ်ပန္ကိုယ္ခံပညာတစ္မ်ိဳးျဖစ္တဲ႕AIKIDOရဲ႕သိုင္းကြက္နည္းစနစ္ေတြကိုတင္ဆက္ျပသသြားတာကိုၾကည္႕ရင္းကၽြန္ေတာ္မ်က္ရည္ေတာင္
က်မိပါတယ္။AIKIDOဆိုတာကၽြန္ေတာ္တို႕သူငယ္ခ်င္းတစ္စုရဲ႕အားကစားအေပၚရူးသြပ္မွဳရဲ႕မူလေရေသာက္ျမစ္ျဖစ္ခဲ႕တာကိုး။ဒီအားကစား
ကိုကိုယ္တိုင္ (၃)ႏွစ္ကာလပတ္လံုးေန႕တိုင္းနီးပါး ေလ႕က်င္႕ကစားျဖစ္ခဲ႕တာပါ။ဒီအစီအစဥ္ေလးကိုၾကည္႔ရင္း ငယ္ငယ္ကရင္းႏွီးခဲ႕ရတဲ႕
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အတူ စည္းစည္းလံုးလံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႕ PYAY AIKIDO DOJO မွာကစားခဲ႕တာေတြ ၊ မေကာင္းတဲ႕စိတ္ေတြကို
အားကစားစိတ္ဓာတ္က သူ႕အလိုလိုျပဳျပင္သြားတာေတြကို ျပန္ေတြးရင္းငယ္ဘ၀ ကိုျပန္လြမ္းမိတယ္။အခုလက္ရွိဆို DOJOမွာအရင္လူေတြဘယ္ရွိေတာ႕မလဲ။လူသစ္ေတြနဲ႕ေပါ႕၊ ဆရာေတာင္အသစ္ေျပာင္းသြားတယ္ လို႕ၾကားရတယ္..။ေအာ္....အရင္တုန္းကဆို သူငယ္ခ်င္းတစ္စု စက္ဘီးကေလးေတြ ကိုယ္စီနဲ႕ ဂီ(သိုင္း၀တ္စံု) အထုတ္ေလးေတြကိုယ္စီပိုက္
လို႕ဒီအာကစားကို စိတ္ပါလက္ပါနဲ႕ကိုကစားျဖစ္ခဲ႕ၾကတာ...အားကစားရဲ႕ႏူးညံ့တဲ႕အလွည္႕အေျပာင္းေတြမွာ ကိုယ္႕ကိုယ္ကိုယ္ေတာင္မသိ
လိုက္ရဘဲ အနစ္အနာခံတတ္လာတယ္ ၊ ကိုယ္႕ကိုယ္ယံုၾကည္မွဳရွိလာတယ္ ၊ ေၾကာက္စိတ္နည္းလာတယ္ ၊ အားနည္းသူကိုသနားတတ္လာတယ္ ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြအခ်င္းခ်င္းစည္းလံုးမွဳရွိလာတယ္ ၊ အို စံု လို႕ရယ္ပါ ။အတန္းတစ္ခုတက္ဖို႕ စာေမးပြဲ
ေျဖရတဲ႕အခါမ်ိဳးဆိုရင္ (၂)ေယာက္ (၁)တြဲ တက္ကနစ္ေတြကို မနားတမ္းေတာက္ ေလွ်ာက္ ကစားျပရတာလဲ အေမာ ၊စာေမးပြဲလဲျပီးေရာ
လူလည္းေမွာက္၊DOJOကေရသန္႕ဘူးေတြလဲအကုန္ကုန္ေရာေလ။ခါးပတ္ အဆင္႕ေလးတစ္ခုျပီးတစ္ခုတက္သြားရတာ ကို အရသာခံရင္း
ကိုယ္႕အတန္းက တက္ကနစ္ေတြကိုကၽြမ္းက်င္ေအာင္ေလ႕ က်င္႕ရင္းက တစ္ခါတစ္ေလ မိတ္ဆံုစားပြဲေလးေတြ ၊ New Year ပြဲ၊ဆရာကန္
ေတာ႕ပြဲေတြ ကိုယ္တိုင္၀င္ႏႊဲရင္းက  AIKIDOသိုင္းသမား(အားကစားသမား)ဘ၀မွာ (၃)ႏွစ္ကာလ ကုန္မွန္းမသိကုန္ခဲရတယ္။(၁၀)တန္း
ႏွစ္လည္းေရာက္ေရာ ကၽြန္ေတာ္တို႕သူငယ္ခ်င္းတစ္အုပ္စုလံုး(AIKIDO ညေန ပထမတန္း )တစ္တန္းလံုးနီးပါး DOJOကေန နားခဲ႕ၾကတယ္ (၁၀)တန္းျပီးျပန္ကစား မယ္လို႕ရည္ရြယ္ထားေပမဲ႕ အေတြ႕အၾကဳံရေအာင္ဆိုျပီး ဦးေလးရဲ႕ေဆးဆိုင္မွာအလုပ္၀င္လုပ္ျဖစ္တာကတစ္ေၾကာင္း ၊ ညီတစ္၀မ္းကြဲ ကိုစာသင္ျဖစ္တာကတစ္ေၾကာင္းနဲ႕ ျပန္မကစားျဖစ္ခဲ႕ဘူး
။ကၽြန္ေတာ္တို႕အုုပ္စုထဲက ျပန္ကစားတဲ႕သူ မရွိဘူးလို႕ေတာင္ဆရာေလး(ဆရာ ဦးသိန္းတန္)ကေျပာတယ္၊ကၽြန္ေတာ႕ကိုလည္းျပန္ကစားပါလားတဲ႕ ဒီအေျခအေနထိေရာက္ျပီးခါမွ  ႏွေျမာစရာၾကီးတဲ႕ေလ။
လာမဲ႕ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြမွာေတာ႕ ျပန္ကစားမယ္လို႕ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္ ။ အရင္ကတူတူကစားခဲ႕တ႕ဲ ပါတနာ ေတြကိုလဲတူတူလာကစားပါလို႕ဖိတ္ေခၚပါတယ္။အရင္ကလို ပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႕ AIKIDOျပန္ကစားရင္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ျပန္ဆံုခ်င္ပါေသးတယ္ေနာ္.....။ငါတို႕မေတြ႕တာလဲၾကာျပီ ။တစ္နယ္တစ္ေက်းမွာ ေကာလိပ္သြားတက္ေနတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ေႏြရာသီေလးေတာ႕ လာကစားၾကပါဦးလို႕ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္ .....။ငါမင္းတို႕ကို DOJOေရွ႕မွာဂီထုတ္ပိုက္ျပီးေစာင္႕ေနမယ္....................။
                                                                                                        ခန္႕ထြန္းေက်ာ္
                                                                                                         (Nwaioolay)
                                                                                                                MRTV-4ကလာတဲ႕AIKIDOအစီအစဥ္ကိုၾကည္႕ျပီးသတိိရလြန္းလို႕ခ်က္ခ်င္းတင္လိုက္တာပါ




Friday, August 31, 2012

ေနညိဳခ်ိန္ ႏွဳတ္ဆက္ေတး


ညေနခင္းတစ္ခုကို ကိုက္ခ်ီသြားတဲ႔တိမ္တိုက္ေတြ
အလိပ္လိုက္၊အလိပ္လိုက္
ေခါက္သိမ္းျခင္းခံရတယ္
ဆိုလက္စ သီခ်င္းကိုဆက္ညည္းမယ္
ေကာင္းကင္ၾကီးကပဲညနဲ႔အံ၀င္ခြင္က်ေနသလိုလို
အခုပဲ ျပိဳဆင္းလာေတာ႔မလိုလိုနဲ႔
ေအာ္....ဘ၀ဆိုတာ ဒီလုိလား
မထူးဇာတ္ကိုပဲ ေလွ်ာက္လမ္းေတြေပၚ
ျဖန္႔ခင္းထား....
ေျခသံေတြဟာ ညကိုတေျဖးေျဖးလႈိက္စားသြားမွ
ၾကယ္ေတြစံုတဲ႔ညက
တိတ္တဆိတ္နဲ႔ မနက္ခင္းတစ္ခုအျဖစ္ဖူးပြင္႔လာ
အဲဒါ ငါေမွ်ာ္လင္႔ေနတဲ႔ ဂီတ
အဲဒါ ငါေမွ်ာ္လင္႔ေနတဲ႔ ဗီဇ...။          ။

                                                      ေႏြဦးေလ
                                                  (Hello Journal) 
                                                  


Thursday, August 23, 2012

အရိပ္ေတြကိုေမာ႕ေသာက္ေနရျခင္း

လမ္းကတေျဖာင္႕တည္း
ဒါေပမဲ႕ေမွာင္မဲ ေနတယ္
ရရာလက္နက္ဆြဲကိုင္ေနရတဲ႕
ဒီေခတ္ဒီအခါမွာ..
သစ္ရြက္ေၾကြတာေလာက္ကို
စာမဖြဲ႕ႏိုင္ေတာ႕ဘူး
သံသယ ေတြကိုထမ္းပိုးထားရဆဲ
ငါ႕အရိပ္ငါတက္နင္းထားရသလို
ကိုယ္႔ အရိပ္ ကိုယ္ တက္နင္းထားသူေတြရဲ႕
ဘ၀ဟာ...ညေတြရဲ႕လိွဳက္စားျခင္းခံ
ဒဏ္ရာေတြတဲ႕လား
ေျခာက္ေျခာက္ေသြ႕ေသြ႕
အိမ္မက္ေတြတဲ႕လား
ေလာက ရဲ႕အလွည္႔အေျပာင္း
ကံၾကမၼာရဲ႕ရြဲ႕ေစာင္းျဖစ္တည္မွဳမွာ
ငါဟာ ခပ္တင္းတင္းေစ႕ထားတဲ႕
ႏွဴတ္ခမ္းတစ္စံု  ။          ။

                                           ခန္႔ထြန္းေက်ာ္
                                            (ေႏြဦးေလ)

အတိတ္ကိုျဖတ္ခင္းထားတဲ႕လမ္း


ငါတို႕ရဲ႕အမွတ္တရ သေကၤတ ေသာ႕ခ်ိတ္ကေလး
စကားေျပာေသးသလားကြယ္
ငါမွာေတာ႕ ေနာင္တေတြတသီၾကီးနဲ႕
ရင္ဘတ္လည္းသဲတရွပ္ရွပ္
ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္အလြမ္းက ေဘာင္ဘင္ခတ္တယ္
ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းရယ္ပါ......။            ။

                                       ခန္႕ထြန္းေက်ာ္
                                       (ေႏြဦးေလ)
                               တစ္ေန႕ ညက  ေရရြတ္မိေနတဲ႕ စာသား

Tuesday, July 31, 2012

ေကာက္ရိုးပံုထဲက အပ္တစ္ေခ်ာင္း

စား စား စား
ဒါေပမဲ႔
နည္းနည္း ေလွ်ာ႕
နည္းနည္းေတာ႕ ခ်န္အံုး
ေျဖးေျဖး ေျဖးေျဖး
ေအးေအး ေဆးေဆး
အာ...
ခက္ေတာ႕ခက္ေနၿပီ
ဒါကဒီလိုေလ
ဘာ......
မင္းဂုတ္ကိုလိမ္ခ်ိဳးသြားတယ္...
ဟုတ္လား...
ေအာ္...အဲဒါဆိုလဲ ကိုယ္႕လွ်ာကိုယ္...
ေခါက္သိမ္းထား
ဘာ......
အတၱကို ေရႊလင္ပန္းနဲ႔ဆီဆမ္းခဲ႔....
ဟုတ္လား...
ေအာ္...အဲဒါေတြက
အေရခြံေပၚက ညွင္းသိုးသိုးစကားလံုးေတြပါဗ်ာ
(ေနာက္တစ္ခါထပ္မေျပာမိေစနဲ႔)
အဲဒါကိုအဲဒါနဲ႕ယွဥ္လို႕မရ
အဲဒါကအဲဒါျဖစ္သလို
အဲဒါကအဲဒါ....ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္
ေဟာ ေျပာရင္းဆိုရင္း
သူလာေနတာလား ဘာလားပဲ...မထူးဘူး
ဖြင္႕ခ်လိုက္...
စကားလံုးေတြကလည္း ယိုင္ထိုးထိုး
သူလာေနၿပီ
အာ...အဲဒါၾကီးကလဲေရာက္ မေရာက္ႏိုင္ဘူး
ကဲ....ကဲ
ကိုယ္႕ေတာင္ ကိုယ္တက္
ကိုယ္႕ေဘာင္ကိုယ္ခတ္ထားႏွင္႕အံုး
ကိုယ္႕၀ိညာဥ္ ကိုယ္ ဆြဲထူေနရတာခ်င္းအတူတူ
စားစားစား
ဒါေပမဲ႕
နည္းနည္း ေလွ်ာ႕
နည္းနည္းေတာ႕ ခ်န္အံုး ။   ။

                                                ေႏြဦးေလ

Wednesday, July 25, 2012

အေရးေပၚကားေပၚက ၾကက္ေျခခတ္မ်ားနဲ႔ခဏတာ

တစ္ႀကိဳးငင္..ႏွစ္ႀကိဳးငင္..သံုးႀကိဳးငင္
ရွုပ္ေထြးစြာပင္ ကြန္ယက္အျဖစ္..
ျဖန္႔က်က္
အက်ဥ္းခ်ထားတဲ႔ တစ္ခန္းရပ္ရမၼက္ကို
အာသာတငမ္းငမ္းနဲ႔လွ်ာေပၚထိုးတင္
အရသာခံရင္း....
                ေလာင္ကၽြမ္း...
"ဒီမွာ ေမာင္မင္း...သင္ေၾကာက္တတ္ပါသလား"

ခဲရာခဲဆစ္နဲ႔ ထုဆစ္ထားရတဲ႔
ငါတို႔ရဲ႔ေၾကကြဲဖြယ္အျဖစ္သနစ္ကို..
ခပ္တင္းတင္းဖမ္းဆုပ္ထားတဲ႔ၾကားက
မ်က္ရည္ေတြ....ယိုစီးဖိတ္က် လာေနၿပီ....
ဒီအခ်ိန္ ဒီအခါ...ဒီခ်ိန္ခါမွာ..
ေသြးေသာက္ဖူးတဲ႔...ဓားသြားလို...ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ဟာ...
ေသြးဆာဆာနဲ႔ ေနပူပူမွာ"ရဲရဲေတာက္"
ဒါဟာလေရာင္ရဲ႕"ေတာက္"ေခါက္သံတစ္ခ်က္ျဖစ္ေနရဲ႕
ဒါဟာတိတ္တဆိတ္ အိမ္မက္ေတြကိုေျခြခူးမဲ႔မ်က္ႏွာဖံုးတပ္..
စက္ေသနတ္ေတြရဲ႕နိဒါန္းျဖစ္ေနရဲ႕
"ေမာင္မင္း သင္ထန္းသီးစားေနပါသလား"
စားရင္းေသာက္ရင္း...စားေသာက္ရင္း...
ေလာကရဲ႕ကန္႕လန္႕ျဖတ္တိမ္းေစာင္းမွဳ
"သတိျပဳပါ"
ငါတို႕ရင္းခဲ႔ရတဲ႔ငါတို႕ျဖစ္တည္မွဳ
"သတိျပဳပါ"
ငါတို႕ကိုယ္တိုင္ငါတို႔ အဆံုးစီရင္မွဳ
"သတိျပဳပါ"
ေနကြယ္ေတာင္ေစာင္းက ေတာေတာင္ေတြရဲ႕..
အသက္ရွဴ... ေငြ႕ရည္ဖြဲ႔မွဳ
"သတိျပဳပါ"
"ေလးညိွဳ႕သံကိုမ်က္ေတာင္မခတ္နားစြင္႕ေနပါ ေမာင္မင္း"
ဟိုမွာ ဒီမွာ ဟိုေနရာ ဒီေနရာမွာ...
ငါတို႕ရဲ႕ခ်ိဳရွရွ အိမ္မက္ေတြဟာ...
ေလာကဓံကို ခ်ေကၽြးခံခဲ႕ရၿပီးၿပီ...

ေနာက္ထပ္...ေနာက္တစ္ခါ...ေနာက္တစ္ေခါက္...
ခပ္ရွင္းရွင္းေျပာရရင္...
အရာရာတိုင္းဟာ....
အဆက္မျပတ္လည္ေနတဲ႕ ဒလက္လို
အျမွဳပ္ထေနတဲ႔ဘီယာတစ္ခြက္လို
တေရႊ႕ေရႊ႕လြင္႕ေနတဲ႔ ေကာင္းကင္ျပာႀကီးလို
ငါတို႕ေန႕စဥ္စားသံုးေနရတဲ႕ ငါတို႕ကံၾကမၼာရဲ႕၀ွက္ဖဲေတြလို..
ေဟာ..ေဟာ....ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႔
ဘ၀ေတြဟာ ျဖဳတ္ကနဲ ျဖဳတ္ကနဲ...
ၾကယ္ေတြလို ေၾကြက်ကုန္ၿပီ....။    ။
         
                                      ေႏြဦးေလ

Thursday, July 19, 2012

တလူလူလြင္႕ေနေသာမီးခိုးေငြ႔မ်ားအေၾကာင္း

ကိုယ္႕အတၲကိုယ္တြန္းတင္ေနက်.......
မနက္ျဖန္ေတြကိုလွုပ္ႏွဳိးလိုက္မိတဲ႔အခ်ိန္.....
      "အိမ္"
"အိမ္"ဆိုတာဘာလဲဟင္............
တေရြ႕ေရြ႕စီးေနတဲ႕ေဟာဒီကားတန္းၾကီးလား......
ဒါမွမဟုတ္....ေရႊအိုေရာင္ဖန္ခြက္...ထဲက....
ေပါေလာေပၚေနတဲ႕..ေရခဲတုံးေလးေတြလား....
ဟိုးတစ္ဖက္က...တခုတ္တရ..ကခုန္ေနၾကတဲ႔...
မီးေရာင္စံုေတြလား........................
............................
      ................................
            "မသိဘူး"
ထူထူပ်စ္ပ်စ္..ေန႕ရက္ေတြထဲကို...
အသည္းအသန္ေပ်ာ္၀င္ေနရတဲ႕......
အခုရပ္တည္ေနတဲ႕...ေနရာမွာ....ေရမထိုး..အေလးမခိုးဘူးဆိုတဲ႔...
"ငါ"..."ငါ"...."ငါ"...."ငါ..."ငါ"....ငါ"....ငါ"..ေတြ....ပလူပ်ံေနေပမဲ႔....
ငါခပ္ေရးေရးသိတဲ႕...."အိမ္"ဆိုတာမွာ....
ဒါမ်ိဳးေတြမရွိဘူး...(ရွိရင္ေတာင္မသိဘူး...)...
.............................။
            "ဤခရီးနီးသလား"
အနားမညီတဲ႕....ဘာသာစကားေတြနဲ႕..လာလာေမးၾကတဲ႕အခါ.....
ေၿခာက္ေသြ႕ေစးကပ္ေနတဲ႔...လည္ေခ်ာင္းထဲမွာ.....
ဟာ.............တာ.........တာ..........
ေဟာ..ဟိုးမွာ...အလင္းတန္းေတြ...မီးပန္းေတြ...
မေပ်ာ႕ေပ်ာင္းဘူး.....................
ေဟာ...ဟိုးမွာ.....မိုးေမွ်ာ္္တိုက္...လိုေခၚၾကတဲ႔...ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ၾကီးေတြ..ကုဗတုံးၾကီးေတြ..
မယဥ္ပါးဘူး.........
ေဟာဟိုးမွာ.....ပလတ္စတစ္..သစ္ပင္ေတြ...ပံုတူမ်ိဳးပြား..လူသားေတြ...
မရပ္နားဘူး......

ကဲ.အဲဒါဆို...အခုလက္ရွိ...."ဒီဘ၀"ကို"ဒီမွ်သာ"လို႕ပဲ  ေခါက္ရုိး ခ်ိဳးခ်လိုက္ရေတာ႔မလား.....
ပါးစပ္ထဲပစ္ထည္႕ၿပီး....မီးခိုးေတြ(တအူအူ)မွဳတ္ထုတ္လိုက္ရေတာ႔မလား......
မနက္ၿဖန္ရဲ႕..မိုးေကာင္းကင္ၾကီးဟာ..အရွင္လတ္လတ္ကြဲေၾကေနအံုးမလား..(ယခင္...ယခု..ေန႕မ်ားလို)....
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ထူ....ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ထ......
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္...လွဲခ်....လိုက္ရအံုးမလား..........
ယခု....အခုအခ်ိန္လို...."ငါ".....ဘယ္မွာ..ဘယ္ေနရာမွာမွန္း.....မသိ....
ေပ်ာက္ရွသြားတဲ႔အခါမွာ..............
                    "အိမ္ၿပန္ခ်င္တယ္.....ဟူး"

                                                                     ေႏြဦးေလ

Friday, June 29, 2012

ညေနခင္းသတင္း

ကမာၻ႕နံရံေတြေပၚၿဖတ္စီးလာတဲ႕...နိမိတ္ပုံေတြကို............အမိအရဖမ္းဆုပ္မိတဲ႔အေၾကာင္း...တေစ႕တေစာင္း...ေၿပာရရင္.......
၀ဲဂယက္တစ္ခုထဲပိတ္မိေနတဲ႔......မနက္ၿဖန္ေတြအေၾကာင္း..ထပ္ေလာင္းေၿပာရလိမ္႕မယ္......
ဒရြတ္တိုက္ေရြ႕ေနတဲ႕...အသက္ရွူသံေတြကို...ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးထမ္းပိုးထားရတဲ႕အၿဖစ္အပ်က္ေတြထဲမွာ.......
ေၿခဗလာ...လက္ဗလာ.နဲ႕..အ၀င္အထြက္ၿပသေကၤတေတြသာပါေၾကာင္း....ကိုယ္႕လိပ္ၿပာကို....သတိေပးလိုက္မိေတာ႕..
".ေၿမႀကီးထဲဒိုင္ဗင္ထိုး၀င္သြားတဲ႕...၀ိညာဥ္ေတြကို...ဂုဏ္ၿပဳသီခ်င္းေရးေပးေနတဲ႕အတြက္...ကၽြႏု္ပ္မအားပါ"...ဆိုၿပီး....
ကမာၻႀကီးလည္သလို..လိုက္လည္ၾကည္႕ေနလိုက္မိတယ္...
(တစ္ခဏ).....
.ေပါက္ကြဲဆူပြက္သံေတြၾကား..နာရီသံကိုအငမ္းမရ....နားေထာင္(၀ါးၿမိဳ)ေနရတဲ႕မနက္ခင္းေတြနဲ႕တည္႔တည္႕...တိုးတယ္....
ဟိုေနရာ၀ပ္ရ...ဒီေနရာ၀ပ္ရ..စစ္ေၿမၿပင္နဲ႔မွတည္႕တည္႕တိုးတယ္....
မီးေတာက္ေတြ...မီးခိုးေတြနဲ႔..သံေခ်းတက္ေနတဲ႕...ႏွုတ္ခမ္း၀ေတြနဲ႕တည္႕တည္႕...တိုးတယ္.....
ဒါဟာ...ဆာေလာင္ငတ္မြတ္ၿခင္းရဲ႕နိယာမတဲ႕လား.......ပက္ၾကားအက္ေနတဲ႕....ညေနခင္းေတြနဲ႔တည္႕တည္႕တိုးတယ္.........
တိုးတယ္..တိုးတယ္......တိုးတယ္.......တိုးတယ္...........တိုးတယ္.....................
အတၱေတြနဲ႔ေလာင္ၿမိဳက္ရင္း...................
ဟိုေၿပးရင္း...ဒီေၿပးရင္း.....စိတ္ဓာတ္ေတြအေမာေဖာက္ရင္း....လက္က်န္...က်ည္တစ္ေတာင္႕..ကိုလည္ေခ်ာင္းထဲ..ပစ္သြင္းလိုက္ၿပီးေတာ႕...
.ေၿပာလက္စ..စကားကိုၿဖတ္....ရီရီေ၀ေ၀..ညေနခင္းကိုႏွုတ္ဆက္..ၿပီး....ၿပန္ခဲ႔ရတယ္...။  ။


                                                                                                                       ေႏြဦးေလ

Saturday, June 23, 2012

ဒို...ေရ...မီ...ဖာ..ေတြဖံုးထားတဲ႕...အမွတ္တရေန႕မ်ား...သို႕

ေ၀၀ါးေနတဲ႔....စာရြက္ေပၚက...အမွတ္အသားေတြ...
"ကိုသင္႔ ေရ.....ေတာ္ၿပီဗ်ာ..."(လက္မွုိင္ခ်ရေတာ႕မလိုလို)
စိတ္ဓာတ္ေတြကို...ဆြဲဆန္႔ထား.....လက္သံေတြယိုင္ထိုးေနတဲ႕ၾကားက...
"ဆရာရွင္း...အသံနည္းနည္း...တင္ဦး..."
၀မ္း...တူး....သရီး..(အီးရားစ္)
တင္းထား..................
သမုဒၵရာကိစၥ...အတြက္....
 အိတ္ကပ္ေလးေတြ..မီးခိုးတလူလူတက္ရင္း.....
"ညီေလး Expression နည္းနည္းလိုတယ္".......
ဆြဲထား....
"Own tune ေတြေနာ္"
လည္ေခ်ာင္းထဲ...ႀကိတ္မွိတ္...ၿမိဳခ်.....
စီးခ်က္ေတြ...ဗလံုးပေထြးနဲ႕ေပပြ...
"ေဟာ..ဟိုေကာင္ကီးေၾကာင္ၿပန္ၿပီ".....ေသဟ....
ဒါေပမဲ႕....ဆက္...ဆြဲထား......
ၿဖဳတ္ထားတာေတြ...ၿပန္တပ္....
တပ္ထားတာေတြ....ၿပန္ၿဖဳတ္ၾက.....
ေခါင္းေတြကုပ္ၾက....
ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းမႀကီးလည္း....ငါတို႔ေၿခရာေတြနဲ႕...ရွဴပ္ပြရင္း...
ဆြဲၾက...ဟဲၾကရင္း.......
ကိုယ္႕ဂီတကို...အပ်ံသင္ေပးၾကရင္း(ငွက္မ်ားလို)..
သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ...............
ငါတို႕ကို..၀ဲဂယက္ႀကီးတစ္ခုက....ဆြဲယူေခၚေဆာင္သြာေတာ႕မယ္....
တင္းထား............။

                                                                ေႏြဦးေလ

Thursday, June 21, 2012

ေပ်ာက္ဆံုးေနေသာ.....ညေနခင္းတစ္ခု

နယ္ခ်ဲ႕ဆန္ဆန္...အေတြးေတြကို...ခါခ်ေနက်ညေနခင္းေတြဟာ.....
ဒီေန႕မွာ...ထူးထူးၿခားၿခား....ပြင္႕အာေနတယ္.....
ေၿမသင္းနံ႕နဲ႕အတူ..လြင္႕ေမ်ာေနတဲ႕...
အဲဒီ...ညေနခင္းဟာ......
သာယာ(လွပ)ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတယ္.......
အခ်ိန္ကာလရဲ႕......ဖ်ားေယာင္းမွုေအာက္မွာ.....
အဲဒီညေနခင္းဟာ....
စီးခ်က္က်က်....၀ဲဂယက္ထေနတယ္........
တေရြ႕ေရြ႕စီးဆင္းေနတဲ႕တိမ္တိုက္ေတြၾကားမွာ....
အဲဒီညေနခင္းဟာ.......
ညွင္သာတဲ႕.........ေလေၿပေလညွင္းေတြနဲအတူ....
ဘယ္သူမွမေတြ႕ေအာင္..ပုန္းေရွာင္ေနေတာ႕တယ္...........။၂၁.၆.၁၂...။


ေမာင္ေမာင္ခန္႕(ေႏြဦးေလ)

Saturday, June 2, 2012

မရွိ......မသိ

ရွိတာေလး...ေဖ်ာက္ၾကည္႕ေတာ႕....
အႏွစ္သာရမပါတဲ႕....အေခါင္းေပါက္အိမ္မက္ေတြပဲ ေတြ႕တယ္.....
ရွိတာေလး...ေဖ်ာက္ၾကည္႕ေတာ႕....
မပီကလာ....ပီကလာ....ဒို..ေရ..မီ..ဖာ..ေတြပဲ ေတြ႕တယ္.......
ရွိတာေလး...ေဖ်ာက္ၾကည္႕ေတာ႕....
အနည္ထိုင္ေနတဲ႔“ဆက္သြယ္မွုဧရိယာျပင္ပ”ဆိုတာမ်ိဳးပဲေတြ႕တယ္.......
ရွိတာေလး...ေဖ်ာက္ၾကည္႕ေတာ႕....
အပိုင္းပုိင္းျပတ္ေနတဲ႕....စီးကရက္အပိုင္းအစေတြပဲ ေတြ႕တယ္......
ရွိတာေလး...ေဖ်ာက္ၾကည္႕ေတာ႕....
”ကမၻာမေၾက“ကိုအရည္ေဖ်ာ္ေသာက္ေနက်...မနက္ခင္းေတြပဲေတြ႕တယ္.......
ရွိတာေလး...ေဖ်ာက္ၾကည္႕ေတာ႕....
ေလးေထာင္႕ကြက္ထဲကက်ိဴးေၾကေနတဲ႕....စကားလံုးအပိုင္းအစေတြပဲေတြ႕တယ္.....
ရွိတာေလး...ေဖ်ာက္ၾကည္႕ေတာ႕....
ရွိတာေလးေတြကို...ေဖ်ာက္ၾကည္႕ေနရတဲ႔ေမွာင္မိုက္မဲမဲညေတြပဲေတြ႕တယ္...
ရွိတာေလး...ေဖ်ာက္ၾကည္႕ေတာ႕...
“.ေက်းဖူးျပဳၿပီး....ရွိတာေလး...ေဖ်ာက္ၾကည္႕ေပးပါခင္ဗ်ာ”ဆိုတာမ်ိဳးပဲေတြ႕တယ္....
ျပီးေတာ႕....သူထိုင္ေနရာကထလာျပီး....ကၽြန္ေတာ္႕ကိုတရင္းတႏွီးလက္ဆြဲႏွဳတ္ဆက္တယ္.........
သိပ္ေကာင္းတဲ႕.....ဟာသတစ္ပုဒ္.......ေပါ႕...................................။

                                                                                         ေႏြဦးေလ

Monday, March 19, 2012

ေလခၽြန္သံမ်ား

သံံံံံေယာဇဥ္ေတြ...ေဖာင္ဖြဲ႕ခဲ႕တဲ႕ေန႕ေတြမွာ.....

ငါတို႕အမွတ္တရကို.....

ဖေယာင္းတို္င္ထြန္း..ႀကိဳဆိုခဲ႕ၾကဖူးတယ္..။

ငါတို႕တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္...

လက္ဆြဲႏွုတ္ဆက္ခဲ႕ၾကဖူးတယ္..။

ဟုတ္တယ္...

ငါတို႕ရဲ႕ခင္မင္မႈကတဖက္...

ကိုယ္႕ဘက္ကို ယက္ရင္း....

အခ်စ္အတြက္တိုက္ပြဲ ၀င္ခဲ႕ၾကဖူးတယ္..။

ေနပူ ၊ မိုးရြာမေရွာင္...ကံၾကမၼာကို...

ေဘာလံုးအမွတ္နဲ႕..၀ိုင္းဖြဲ႕ကန္ခဲ႕ၾကဖူးတယ္..။

မ်က္ကန္းလမ္းေလွ်ာက္သူေတြအတြက္...

ငါတို႕ငိုေၾကြးခဲ႕ၾကဖူးတယ္..။

ဟုတ္တယ္.....

တိမ္ထူထူေန႕ေတြမွာလည္း.....

ငါတို႕ဂစ္တာတစ္လက္နဲ႕.....ထမင္းငတ္ခဲ႕ၾကဖူးတယ္..။

ခပ္မုိက္မုိက္..အေမွာင္မွာ.....

ငါတို႕တစ္ေယာက္ပခံုး တစ္ေယာက္ဖက္လို႕..

ေလာကႀကီးကို....ခ၀ါခ်သံစဥ္နဲ႕....

ေလခၽြန္ၿပီးဂုဏ္ျပဳခဲ႕ၾကဖူးတယ္..။

ဟုတ္တယ္......................။



                                             ေႏြဦးေလ


                                    (ခ်စ္ခင္ရပါေသာ...သူငယ္ခ်င္း..မ်ားအတြက္..အမွတ္တရ)

Saturday, February 18, 2012

အလြမ္းသီခ်င္းေရးေနသည္

               


 အဲဒီသီခ်င္းသံၾကား....
 ကၽြန္ေတာ္႕စိတ္ကူးေတြမွာပန္းေတြပြင္႕တယ္
 အမွတ္တရေတြကို.....အသာအယာထုတ္ၾကည္႕ျပီး
 ဖုတ္ဖတ္...ခါလို႕...စီစီရီရီ..ျပန္လည္သိမ္းဆည္းလိုက္တယ္....

 အဲဒီသီခ်င္းသံၾကား....
 ကၽြန္ေတာ္႕အေတြးေတြ မွာပန္းေတြပြင္႕တယ္
 ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးကို....မ၀ံ့မရဲ...ဖြင္႕လိုက္ၿပီး.....
           မၾကာပါဘူး..သက္ျပင္းရွည္ႀကီး..နဲ႕..အတူ...ျပန္ပိတ္လိုက္မိတယ္  .        ..

အဲဒီသီခ်င္းသံၾကား....
ကၽြန္ေတာ္႕ႏွလံုးသား မွာပန္းေတြပြင္႕တယ္.....
................................................

ဂစ္တာေဟာင္းေလးတစ္လက္၊ကၽြန္ေတာ္႕မ်က္ရည္စက္ေတြ.... ၿပီးေတာ႕အခုေရး..ျဖစ္ေနတဲ႕..သီခ်င္း.....
ကၽြန္ေတာ္႕ေဘး..ပတ္ပတ္လည္ မွာပန္းေတြပြင္႕တယ္ ...
မ်က္စိတဆံုးေပါ႕......
      အခုလည္းမဆံုးဘူး...ေနာင္လည္မဆံုးဘူး...ဘယ္ေတာ႕မွ..မဆံုးဘူး...။
                                       
                                                      
                                                                                                             ေႏြဦးေလ  

                                                          

Monday, February 13, 2012

စကား၀ါ လြမ္းခ်င္း

                               


တေမ႕တေမာ....ရစ္သီေနေသာအလြမ္း...
                                                  ဒီစခန္းမွာ....                            
                         တစ္ခါတစ္ရံ  ပန္းပြင္႔ပံုျပင္      
                           တစ္ခါတစ္ရံ  ငရဲခန္း       
                     တိတ္ဆိတ္ျခင္းသာ ၾကားေနရ
                     အေမွာင္ကိုသာ ခ်ဥ္းကပ္ေနရ
                           ဒါဟာ ဘ၀တဲ႔လားကြယ္......   
                            အတၱေတြကို ေက်ာ္၊         
                    ဒုကၡေတြကို ေက်ာ္... လုိ႕ရယ္နဲ႔
                    ေျဖမဆည္ေအာင္ ငိုေၾကြးခဲ႔ရတယ္
                           နင္ရယ္.....ငါရယ္.....စကား၀ါရယ္...။




                   ေႏြဦးေလ

တေငြ႕ေငြ႕ေဆာင္း




ပ်ံသန္းလာေလျပီ...
ေအးျမမႈေတြကို ခ်ီေပြ႕လို႔
တိ္တ္ဆိတ္မႈအေတာင္ပံေတြကို
ခပ္အုပ္အုပ္ ရိုက္ခတ္လို႔ရယ္ေပါ႔။

ရႈိက္သံသဲ႔သဲ႔ရဲ႕အလြန္မွာ 
ႏူးညံ့စြာ ခါးသီးမႈအတြက္
တနင္႔တပိုး ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔
မ်က္ရည္ေတြ....
သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ေၾကြဆင္း
ညေတြကပဲ ေမွာင္မုိက္လြန္းေနလား
ဘ၀ေတြကပဲ ေလာင္ျမိဳက္လြန္းေလသလား
မေရရာဘူး... မေသခ်ာဘူး
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေန၀င္ခ်ိန္ဟာ 
ေစာသထက္ေစာခဲ႔ျပီ။


ေႏြဦးေလ

Saturday, January 14, 2012

သမုဒၵရာ ၀မ္းတစ္ထြာ



အလွည့္က် မႏြဲ႔စတမ္းေပါ႔...
သမုဒၵရာကုိ မီးေလာင္တုိက္သြင္းမႈနဲ႔
သံသရာမွာ ေထာင္ဒဏ္တစ္သက္တစ္ကၽြန္း....
ဆုိေပမဲ႔....
ေလာကမွာ..မြဲတစ္ခါ...ျပာတစ္လွည့္
ငါတုိ႔ကို မငဲ႔ခဲ႔ဖူး....။

အဆင္းဘီးတပ္တယ္ပဲ ေျပာေျပာ
ကိုယ္ေပါင္ကုိယ္လွန္ေထာင္းတယ္ပဲ ဆိုဆို
ေ၀ခြဲမႈရဲ႕ ဗဟုိမွာ... ငါဟာငါ႔ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္လို႔...

အလွည့္က်မႏြဲ႔စတမ္းေပါ႔ဗ်ာ...။



ေႏြဦးေလ
                  Hello ဂ်ာနယ္



Tuesday, January 10, 2012

ျပည္ေခ်ာင္းသာ ေသာင္ကမ္းမွာ

   


     ျပည္ေခ်ာင္းသာ ေပၚေနျပီတဲ႔။ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ သတင္းေပးစကားေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ႔္ရင္ထဲမွာ ဒိတ္ခနဲ ခုန္သြားရတယ္။ ေပ်ာ္တာလား ဘာလား ခြဲျခားမရဘဲ ဘာလိုလိုၾကီးရယ္။
       ေႏြရာသီေတာင္မရာက္ေသးဘူး။ ေဆာင္းလယ္ေက်ာ္ရံု ေရစစ္သြားတာနဲ႔ ေသာင္ခံုေတြေပၚစျပဳလာျပီ။
ေႏြရာသီဆို ေသာင္ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ား ထြန္းလာလုိက္မလဲ။
       မႏွစ္ေႏြတုန္းကလည္း သၾကၤန္ရက္အေက်ာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔မိသားစု ေခ်ာင္းသာအပန္းေျဖခရီးကေန
ျပန္ေရာက္လာေတာ႔  သူငယ္ခ်င္းေတြက  “ မင္းတင္ ေခ်ာင္းသာေရာက္တာ မဟုတ္ပါဘူးကြ။ ငါတုိ႔လည္း ေန႔တုိင္း ေခ်ာင္းသာေရာက္တာပဲ...” တဲ႔။ အေၾကာင္းမသိတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က ဒီေကာင္ ဘာေၾကာင္တာလဲ၊ ငါ႔ကို လာက်ပ္ေနတာလားေပါ႔။
      ေနာက္မွသိရတာက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ျပည္ျမိဳ႕၊ ဧရာ၀တီျမစ္ထဲမွာ ေသာင္ခံုက်ယ္ၾကီးေပၚေနျပီး ဘယ္သူက  “ ျပည္ေခ်ာင္းသာ ” လို႔ စေခၚလုိက္မွန္းမသိဘဲ နာမည္တြင္သြားသတဲ႔။ မၾကာခင္မွာပဲ ေသာင္ခံုေပၚမွာ အုန္းလက္တဲေလးေတြ၊ ေဘာကြင္းငွားတဲ႔သူေတြ ၊ အေၾကာ္လာစားတဲ႔သူေတြနဲ႔ ေခတၱရာရဲ႕ ဧရာ၀တီညေနခင္းေတြဟာ ကားၾကီးကားငယ္ေတြ၊ ဆုိင္ကယ္အုပ္စုေတြနဲ႔ တုိးမေပါက္ေအာင္ စည္တယ္ဆုိပဲ။
      ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ပင္လယ္ေခ်ာင္းသာမွာ ေရေဆာ႔ျပီး ပုိးက မေသေသးခင္ဆုိေတာ႔ အလြမ္းေျပ ျပည္ေခ်ာင္းသာကိုဆင္းဖို႔ ဟန္ေရးတျပင္ျပင္နဲ႔ေပါ႔။  သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ခ်ိန္းထားေပမယ္႔ စည္းကမ္းၾကီးတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔မိဘေတြက “ ဘာမွန္းညာမွန္းမသိ ေရထဲကို ဒီအတိုင္းၾကီး မလႊတ္ႏုိင္ဘူး။ သိတ္သြားခ်င္ၾကရင္ သားနဲ႔သမီးကို ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ ကို္ယ္တုိင္လိုုက္ပို႔မယ္...” တဲ႔။
     ဒီလိုနဲ႔ မိသားစုအားတဲ႔တစ္ရက္ေတာ႔ ျပည္ေခ်ာင္းသာကို ဆုိင္ကယ္ကုိယ္စီနဲ႔ ေလ႔လာေရး အရင္ထြက္ခဲ႔ပါတယ္။
      ရန္ကုန္- ျပည္ လမ္းမၾကီးေဘး၊ ျပည္ျမိဳ႕အ၀င္ မင္းၾကီးေတာင္ေျခက မိေက်ာင္းရဲရြာေလးနားမွာ ျမစ္ရဲ႕သံုးပံုတစ္ပံုလည္းမက၊ တစ္၀က္လညး္ မရွိတရွိေလာက္အထိ ေသာင္ျပင္က်ယ္ၾကီး ေပၚေနတာကုိး။ လူေတြ စည္ကားေနလိုက္တာကလည္း အုန္းအုန္းကၽြတ္ကၽြတ္နဲ႔ ေပ်ာ္စရာၾကီးပါ။ ဆုိင္ကယ္၊ စက္ဘီးအပ္တဲ႔ေနရာနဲ႔၊ ဖိနပ္အပ္တဲ႔ေနရာနဲ႔။ အနီးပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြလည္း အလုပ္ကိုျဖစ္လို႔။
      ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မိသာစုက ကမ္းပါးအေပၚကေန ရပ္ၾကည့္ေနတုန္းမွာပဲ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားတစ္သိုက္က ဆိုင္ကယ္အပ္၊ ဖိနပ္အပ္ျပီး ေသာင္ျပင္ေပၚဆင္းသြားၾကျပီ။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ စေနာက္ေပ်ာ္ရႊင္ျပီး ဓာတ္ပံုေတြ ရုိက္ၾက၊ ေဘာကြင္းေတြ ငွားစီးၾကနဲ႔ ေသာင္ခံုေပၚကေန ေရထဲကို အ၀တ္အစားေတြ မခၽြတ္ဘဲဆင္းသြားၾကတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ျပန္တက္လာတဲ႔ လူငယ္ေကာင္ေလး၊ ေကာင္မေလးတစ္စုကလည္း ေရစုိအ၀တ္အစားေတြနဲ႔ပဲ ဆုိင္ကယ္ေပၚတက္ခြျပီး ျပန္သြားၾကျပန္တယ္။
      ဟုတ္သားပဲေလ။ အ၀တ္အစားလဲစရာ ေနရာကမရွိေတာ႔ ဒီအ၀တ္အစားနဲ႔ပဲ ေရထဲဆင္း၊ ဒီေရစိုအး၀တ္ေတြနဲ႔ပဲ  အိမ္ျပန္ၾကရတာေပါ႔။
      ညီမေလးကေတာ႔ ကေလးပီပီ ေသာင္ခံုေပၚဆင္းၾကဖို႔ ခုန္ဆြခုန္ဆြနဲ႔ ေအာ္ဟစ္ပူဆာေနျပီ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ပင္လယ္ပိုးကလည္း မေသေသး။ ျမစ္ထဲက ေသာင္ခံုနဲ႔မမွ်တဲ႔ လူအုပ္ၾကီးကို ၾကည့္ျပီးေတာ႔လည္း ခပ္ရြံ႕ရြံ႕ျဖစ္ေနတာေပါ႔။
      “ ေရခ်ိဳဆိုတာ ပင္လယ္ေရငန္ထက္ေတာင္ ခ်ိဳးလို႔ေကာင္းတာပဲ သား။ ဒါေပမယ္႔ ေသာင္ခံုအက်ယ္နဲ႔ မမွ်တတဲ႔ လူအုပ္ၾကီးက မ်ားလြန္းျပီး ေရက မသန္႔ေတာ႔ဘူးေပါ႔။ ေနာက္တစ္ခုက ျမိဳ႕ရဲ႕ေရဆိုးထုတ္တဲ႔ ဘူးခါးေခ်ာင္းေလးကို သားသိတယ္မဟုတ္လား။ အဲဒါ ခုေသာင္ခံုရဲ႕ အထက္မွာလား၊ ေအာက္မွာလား သား စဥ္းစားၾကည့္စမ္း...”
      “ ဟာ ဟုတ္ပါရဲ႕။ သူ႔ရဲ႕အထက္ သိတ္မကြာလွဘူးပဲ ”
      “ ဒါဆုိ သားဦးေႏွာက္နဲ႔ သား စဥ္းစားေတာ႔။ ျပည္ေခ်ာင္းသာမွာ ေရသြားေဆာ႔သင္႔ မေဆာ႔သင္႔ဆုိတာ..”
      ဒီလိုနဲ႔ မႏွစ္ကေႏြရာသီမွာ ျပည္ေခ်ာင္းသာကို ကၽြန္ေတာ္ မဆင္းျဖစ္ခဲ႔ပါဘူး။
xxxxxxxxxx


      ခုတစ္ခါ ေပၚလာတဲ႔ ေသာင္ခံုေတြက မႏွစ္ေႏြက ေသာင္ခံုေတြထက္ အထက္ဘက္ပုိက်ပါတယ္။ မႏွစ္ေႏြေသာင္ခံုက န၀ေဒျမစ္ကူးတံတားၾကီးရဲ႕ ေအာက္ဘက္အျခမ္းမွာပါ။ ဒီႏွစ္ေဆာင္းေသာင္ခံုက တံတားၾကီးရဲ႕အထက္ဘက္ အျခမ္းမွာ ေပၚလာတာပါ။ ေနာက္ျပီး ဘူးခါးေခ်ာင္းရဲ႕အထက္ဘက္မွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
       ဒါျဖင္႔ ဒီတစ္ခါေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေရခ်ိဳးဆင္းလို႔ရျပီေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္သြားပါတယ္။
      “ သားတုိ႔က ေပ်ာ္ဖို႔႔ပဲ ေတြးတတ္တာကိုး။ ျမစ္ထဲမွာ ေသာင္ခံုေတြေပၚတာ ေကာင္းတဲ႔အလားအလာ မဟုတ္ဘူးကြဲ႕။ ေရက်ခ်ိန္မွာ ေသာင္ေတြေပၚမယ္၊ ေရတိုးခ်ိန္မွာ ျမစ္ေရလွ်ံမယ္၊ ျမစ္ထဲမွာ အမႈိက္ေတြ၊ အနယ္အႏွစ္ေတြ မ်ားလာျပီး တျဖည္းျဖည္း ေကာလာတဲ႔သေဘာကို ျပတာပဲ။ မႏွစ္တုန္းကလည္း ျပည္ေခ်ာင္းသာဆုိျပီး ေဆာ႔လုိက္ၾကတဲ႔လူေတြ၊ စားလုိက္ၾကတဲ႔လူေတြ။ အစားအေသာက္ေတြ၊ အေၾကာ္ေတြေရာင္းနဲ႔ စည္ကားလိုက္တဲ႔ လူေတြ။ အမႈိက္ေတြကိုေတာ႔ စနစ္တက် မစြန္႔ပစ္ဘဲ ေသာင္ခံုေပၚမွာ ျပန္႔က်ဲလို႔....၊  သားမွတ္မိလား။ ေမေမတို႔သြားၾကည့္တုန္းက ေသာင္ျပင္ေပၚမွာ တလြင္႔လြင္႔နဲ႔ ေရာင္စံုၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ေတြဆုိတာ ေသာင္ခံုေပၚက လူေတြထက္ေတာင္ပုိမ်ားဦးမယ္..”
      ကၽြန္ေတာ္ ေတြသြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က လူငယ္ဆိုေတာ႔ ေပ်ာ္ေနၾကတဲ႔သူေတြကိုပဲ အားက်ေငးေမာေနခဲ႔တာပါ။ ေဖေဖနဲ႔ေမေမကေတာ႔ လူၾကီးပီပီ ေျမာ္ျမင္ေတြးေတာေနခဲ႔မွာေပါ႔။
      ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ေတြ မေကာင္းေၾကာင္း ေမေမက အျမဲေျပာတတ္ပါတယ္။ ကမၻာၾကီးရဲဲ႕ ေျမဆီလႊာေတြ ၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ေတြ ပ်က္စီးရတဲ႔အေၾကာင္း ေဖေဖက ၾကံဳတုိင္းညည္းတြားတတ္ပါတယ္။
     ဧရာ၀တီျမစ္ထဲက ေသာင္ခံုေပၚလာတာကို ျပည္ေခ်ာင္းသာဆိုျပီး ေပ်ာ္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဟန္ေရးျပင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနခ်ိန္မွာ ေဖေဖနဲ႔ေမေမတို႔က ျမစ္ထဲက်မယ္႔ အမႈိက္ေတြ၊ အနယ္အႏွစ္ေတြအတြက္ ပင္႔သက္ရႈိက္ေနၾကပါတယ္။
      ေဖေဖနဲ႔ေမေမ ရင္မေမာရဘဲ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ဖို႔အေရး ကၽြန္ေတာ္ ေန႔တုိင္းေတြးေနမိပါတယ္။
      ျမစ္ေရ ဒီ႔ထက္က်လာလို႔ ေသာင္ခံုၾကီး ပိုက်ယ္လာရင္ လူေတြလည္း ျပည္ေခ်ာင္းသာဆုိျပီး မႏွစ္ေႏြကလုိ စည္ကားလာၾကဦးမွာပဲ။ အမႈိက္ေတြ၊ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ေတြ ၊ စြန္႔ပစ္ပစၥည္းေတြကို စနစ္တက်စြန္႔ပစ္လာေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လုိစြမ္းေဆာင္ရရင္ေကာင္းမလဲ။
      ဟုတ္ျပီ။ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြလုပ္ေနၾကတဲ႔ ေခတၱရာလုငယ္အသင္းက အစ္ကိုၾကီးေတြကို ေျပာျပျပီး အမႈိက္ပံုးနဲ႔ အမိႈက္စနစ္တက် စြန္႔ပစ္ဖို႔ စာတန္းေလးေတြ ေသာင္ခံုအႏွံ႔မွာ ထားေပးဖို႔ အၾကံေပးတုိက္တြန္းရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း တစ္တပ္တစ္အားပါ၀င္မယ္။
     ဒါဆို ေဖေဖနဲ႔ေမေမလည္း သက္ျပင္းခ်၊ ကၽြန္္္္္္ေတာ္လည္း ေပ်ာ္လို႔ရျပီ ထင္ပါတယ္။
xxxxxxxx


ေမာင္ေမာင္ခန္႔
April, 2009.... Teen Magazine
(ေရးၾကည့္ပါက႑)


မွတ္ခ်က္.... ေမာင္ေမာင္ခန္႔ကေလာင္အမည္ျဖင္႔ လြန္ခဲ႔သည့္သံုးႏွစ္ခန္႔က ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ႕ေသာ အက္ေဆးေလးျဖစ္ပါသည္။ ယခုမူ ျပည္ေခ်ာင္းသာျဖစ္ခဲ႔ေသာ ေနရာတြင္ ေသာင္ခံုၾကီးသည္ ျမစ္တစ္၀က္ေလာက္ျဖစ္လာေသာေၾကာင္႔ က်ယ္ျပန္႔လွေသာေသာင္ေပၚမွ ေရထဲေရာက္ရန္ပင္ ေ၀းလြန္းေသာေၾကာင္႔ေလာ....၊ ျမိဳ႕နယ္စည္ပင္ကပင္ ခြင္႔မျပဳေတာ႔သေလာ မသိပါ။ ျပည္ေခ်ာင္းသာဟူ၍လည္း မစည္ကားေတာ႔ပါ။ ေရခ်ိဳးဆင္းသူလည္း မရွိေတာ႔ပါ။