Monday, February 13, 2012

တေငြ႕ေငြ႕ေဆာင္း




ပ်ံသန္းလာေလျပီ...
ေအးျမမႈေတြကို ခ်ီေပြ႕လို႔
တိ္တ္ဆိတ္မႈအေတာင္ပံေတြကို
ခပ္အုပ္အုပ္ ရိုက္ခတ္လို႔ရယ္ေပါ႔။

ရႈိက္သံသဲ႔သဲ႔ရဲ႕အလြန္မွာ 
ႏူးညံ့စြာ ခါးသီးမႈအတြက္
တနင္႔တပိုး ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔
မ်က္ရည္ေတြ....
သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ေၾကြဆင္း
ညေတြကပဲ ေမွာင္မုိက္လြန္းေနလား
ဘ၀ေတြကပဲ ေလာင္ျမိဳက္လြန္းေလသလား
မေရရာဘူး... မေသခ်ာဘူး
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေန၀င္ခ်ိန္ဟာ 
ေစာသထက္ေစာခဲ႔ျပီ။


ေႏြဦးေလ
Posted by at
Labels:

3 comments:

  1. ပ်ိဳးယု၀သုန္ (Pyo Yu Wathone)February 13, 2012 at 3:30 AM

    တကယ္ေတာ့ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုုယ္ကပူေလာင္ေစခဲ့တာပါ ...

    ReplyDelete
  2. လူခါးFebruary 13, 2012 at 4:56 AM

    ဆရာေရ.ဒီကဗ်ာက ပုိၿပီး ရင့္က်က္လာသလုိပဲ

    ReplyDelete
  3. SophieFebruary 13, 2012 at 7:24 PM

    This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)