အာရံုေဟာင္း
ဒဏ္ရာေဟာင္းေတြ ကိုကုတ္ျခစ္ ထုတ္ပစ္ခ်င္လွျပီ.....ကၽြန္ေတာ္ကို
အသစ္ျပန္လည္ ရွင္သန္ခြင္႕ေပးပါ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ အေငြ႕ျပန္ေနရတာ
ပင္ပန္ူးႏြမ္းနယ္လွျပီ
အာေခါင္ေတြေျခာက္ေသြ႕လြန္းလွျပီ...ေရ...ေရ....ေရေပးပါ..ကၽြန္ေတာ္႔ကို
ကၽြန္ေတာ္႕ကိုယ္ထဲက ခဏျဖစ္ျဖစ္
ေပါက္ကြဲေပ်ာက္ရွခြင္႕ေပးပါ...ပုန္းကြယ္ခြင္႔ျပဳပါ...ဂီတ သေကၤတ ေတြနဲ႕
စကားလံုးေတြကို အရည္ေပ်ာ္ခြင္႕ျပဳပါ...ေလာကၾကီးနဲ႕ခဏျဖစ္ျဖစ္
အဆက္အသြယ္ျပတ္ေတာက္ခြင္႕ျပဳပါ....ကိုယ္႕ဘာသာ ေ၀ ကိုယ္႕ဘာသာ
ေၾကြက်ခြင္႕ျပဳပါ
....ေလာင္ျမိဳက္ခြင္႕ျပဳပါ...အရာအားလံုးနဲ႕အကြာအေ၀းဆံုးကိုခဏျဖစ္ျဖစ္ထြက္သြားခြင္႕ျပဳပါျငိမ္းေအးခြင္႕ျပဳပါ...လြတ္လြတ္လပ္လပ္
...က်ရွဳံးခြင္႕ျပဳပါ.....ခ၀ါခ်ခြင္႕ျပဳပါ...လည္စင္းခြင္႕ျပဳပါ....ရယ္ေမာခြင္႕ေပးပါ.....အမွန္တရားကိုသိျမင္ခြင္႕ျပဳပါ....ေျဖရွင္းခြင္႕ေပးပါ.....ကိုယ္ေျပာတဲ႕စကား
ကိုယ္ျပန္ၾကားခြင္႕ျပဳပါ....နားလည္ခြင္႕ျပဳပါ....ႏွလံုးသားကိုေဖာက္ခြဲ
ခြင္႕ျပဴပါ....ျပန္လည္ လင္းလက္ခြင္႕ေပးပါ....ကၽြန္ေတာ္..ကၽြန္ေတာ္
...မြန္းက်ပ္ သိပ္သည္းလြန္းေနလို႕......ေပါက္ကြဲ..ဆူပြက္ခြင္႕ျပဳပါ...။
။
ေႏြဦးေလ
ေႏြဦးေလ
ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
ReplyDeleteမြန္းက်ပ္မႈမွအျမန္ဆုံးလြတ္ကင္းပါေစလို႕။
အက္ေဆးေလးခံစားသြားတယ္ေနာ္
ReplyDeleteခင္မင္ေနတဲ႔..အမမုိးနတ္
ကၽြန္ေတာ္လည္း မြန္းက်ပ္သိပ္သည္းလြန္းေနလို႔
ReplyDeleteဒီကဗ်ာေလးနဲ႕အတူ ေပါက္ကြဲခဲ့ပါတယ္ ....
(ေလးစားလွ်က္)