ကေလာင္သြားနဲ႔ ကမာၻကိုေဆးျခယ္
ကေလာင္သြားနဲ႔ စိတ္ေတြကိုေဆးျခယ္
ကေလာင္သြားက တစ္ခါတစ္ရံဓားတစ္လက္
တစ္ခါတစ္ရံ ပန္းတစ္ပြင္႔
စုန္မဆင္းဘဲ ဆန္တက္
ပဥၥလက္ဆန္ဆန္ အေရးအသား
အေသြးအသားထဲ စိမ္႔၀င္ႏုိင္ေလာက္တဲ႔အေတြးမ်ားနဲ႔
ေစတနာေတြစီး၀င္ေနတဲ႔ ကေလာင္ထိပ္ဖ်ားကေန
လက္စြမ္းေတြျပခဲ႔တာ ေခတ္အဆက္ဆက္။
ရာသီေတြ နာရီေတြကို
သူ႔အေရးအသား သူ႔ကာရံေတြနဲ႔ အလွဆင္ပစ္လိုက္တာ
ငါတုိ႔ကမာၻၾကီး ေရႊေရာင္ဖံုးလႊမ္းသြားတဲ႔အထိ။
နာရီေတြ ဘယ္ေလာက္ေဟာင္းေဟာင္း
ကာလေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ
ေရႊခ်ထားသင္႔တဲ႔ သူတုိ႔လက္စြမ္းေတြ
ဘယ္ေသာအခါမွ ေပ်ာက္ျပယ္မသြားႏို္င္ေတာ႔
ကေလာင္နဲ႔ ေလာကကို အလွဆင္
ကေလာင္နဲ႔ အသိဥာဏ္ေတြ ျမွင္႔တင္ေပး
ကေလာင္လိပ္ျပာနဲ႔ ပညာ၀တ္မႈံေတြ
ျပန္႔က်ဲေစလိုက္တာ...
တစ္ကမာၻလံုး ဖံုးတဲ႔အထိ....။
ေႏြဦးေလ
မွန္လိုက္တာာေနာ္ ၊ ကဗ်ာရည္ရြယ္ခ်က္ေလးေကာင္းတယ္
ReplyDeleteဆရာေရ..........................မွန္လုိက္တာဗ်ာ။
ReplyDeleteဆရာေရးၿပမွ ေရႊခ်သင္႔တဲ႔ ကေလာင္သြားပုိင္ရွင္ဆရာ၊ဆရာမေတြကုိ တရိပ္ရိပ္ၿမင္ေယာင္လာမိပါတယ္ဆရာ။